• 1399/09/23
• مهندس محمدخانی
• 0
• 1073

پرورش بوقلمون به سه شکل بسته ، نیمه بسته و پرورش در مرتع انجام می شود. در حالت بسته بوقلمون ها تنها در سالن پرورش مستقر هستند و در سیستم نیمه بسته و یا پرورش در مرتع، بوقلمون ها امکان چریدن در فضای بیرون را دارند. معمولا بوقلمون را بصورت گله های نر و ماده و به صورت مجزا پرورش می دهند. زیرا میزان رشد در نرها بیشتر از ماده ها می باشد و پرورش جداگانه به لحاظ مدیریتی و تغذیه ای اهمیت پیدا می کند. 

بوقلمون ها تا سن 6 هفتگی در سالن های اولیه و پس از آن در سالن های رشد پرورش می یابند. مساحت مورد نیاز برای پرورش صنعتی بوقلمون تا هشت هفتگی یک مترمربع برای 10 جوجه بوقلمون جوان ، از تا 21 هفتگی 2 مترمربع ، از 21 هفتگی به بعد هر 10 بوقلمون 2.5 مترمربع فضا نیاز دارند.

در پرورش بوقلمون رعایت تراکم پرنده در سالن بسیار حائز اهمیت است. بستر و کف سالن بایستی 5-7 سانتی متر از پوشال پوشیده باشد و معمولا بدلیل بیماری های تاول سینه و اختلاف کف پا ، بستر میله ای یا سیمی توصیه نمی شود. سالن پرورش بایستی از لحاظ هوا(اکسیژن)، رطوبت ، دما و نور کنترل شود و شرایط مناسب فراهم آید.

یک سیستم تهویه مناسب بایستی این شرایط را داشته باشد:

1- بستر را خشک نگاه دارد.

2- موجب پخش و جابجایی دمای مناسب و یکسان د رسالن بشود.

3- هوای تازه متناسب با سن و تعداد گله تامین نماید 

4- باعث ایجاد کوران نگردد.

دلایل افزایش گاز آمونیاک:

در پرورش بسته، مرطوب شدن بستر باعث متصاعد شدن گاز آمونیاک در سالن می گردد که بسیار مضر است. لذا عواملی که باعث افزایش رطوبت در سالن می شوند، بایستی کنترل گردند. از جمله این عوامل می توان به موارد زیر اشاره نمود:

1- گرمای هوا 

2- بالا بودن نمک در جیره

3- افزایش پروتئین  و فیبر جیره غذایی

4- دان پلت

5- ناکارآیی سیستم تهویه و گرمایش 

6- مواد خوراکی کپک زده

7- وجود استرس و بیماری در گله

آمونیاک می تواند باعث عوارضی مانند کوری و التهاب ملتحمه چشم در گله شود.

مدیریت آمونیاک سالن:

5-8 سانتی متر بستر اولیه با کیفیت

کاهش رطوبت سالن به 35 درصد

جلوگیری از ریزش آبخوری ها

اسیدی کردن بستر

تهویه کافی و با راندمان بالا