• 1399/10/02
• مهندس محمدخانی
• 0
• 1075

ايران با متوسط بارندگي 250 ميلي متر جزو مناطق خشک دنيا محسوب مي شود و با کاهش نزولات جوي به ويژه برف  شاهد کم شدن دبي آّ رودخانه ها، چشمه ها، قنوات سراب ها هستيم. از ميان بخش هاي مختلف کشاورزي و منابع طبيعي ، بخش آبزي پروري ارتباط مستقيم و تناتنگي با آب دارد  و هرگونه کاهش د رکيفيت و کميت آب ، ميتواند تاثير جبران ناپذيري بر مراحل مختلف توليد و تکثير ماهي داشته باشد. مزارع آبزي پروري به دليل نزديکي به مناطق روستايي اماکن توليد دام و طيور، صنايع مختلف ، جاده هاي اصلي و حتي واقع شدن در مناطق صخره اي، همواره د رمعرض انواع تهديدهاي طبيعي و انساني بوده و با توجه به اينکه حادثه خبر نميکند لازم است تمهيداتي در راستاي به حداقل رساندن خسارات ناشي از اين عوامل توسط بهره بردار انديشيده شود. 

مهمترين اقدامات اجرايي پرورش دهندگان ماهي در راستاي کاهش اثرات خشکسالي

1. رهاسازي بچه ماهي در بهمن و اسفند ماه با وزن هاي بيشتر از 10 گرم (در مزارع گرمابي)
2. استفاده از حوضچه هاي شيرابه کود حيواني جهت به حداقل رساندن نوسانات اکسيژن ، ph  و ساير موارد (مزارع گرمابي)
3. استفاده از دستگاه هاي هواده ، پمپ برگشت ، الکترو پمپ و...
4. برنامه ريزي به موقع در فروش ماهيان پرواري و کم کردن تراکم ماهيان در حوضچه هاي جهت کاهش تلفات به منظور افزايش مقاومت ماهي د ربرابر استرس هاي مختلف
5. استفاده از مکمل هاي ويتاميني و معدني ، پروبيوتيک هاو ساير تقويت کننده هاي سيستم ايمني
6. مديريت و رعايت اصول فني در ماهي دار کردن مزارع
7. تراکم 2500 قطعه درهر هکتار مزارع ماهيان گرمابي و 80 قطعه در هر مترمربع بچه ماهبان سردابي
8. اصلاح و مرمت حوضچه ها به منظور کاهش نفوذپذيري آب در استخرها(مزارع گرمابي)
9. مکانيزه کردن مزارع
10. بيمه نمودن مزارع